कविता साकारताना

सहजच कधी यमक जुळतात,
असेच काही शब्दही सापडतात,
मनामधली नकळत कविता,
उतरते अशीच कागदावरती.

रात्रीचा होतो दिवस,अन
शब्द घोळतात मनामध्ये,
कविता ही होते साकार,
'ती' ही उजाडलेल्या पहाटेमध्ये.

फक्त वाचतो कविता,
असं, कधीच म्हणत नाही
पण...,एखादं पुस्तक देखील
लयी शिवाय वाचत नाही.

एक कविता..., वाचुन,
थोडे आता बस्स म्हणतो,
एकच कविता 'ती' ही नकळत
थोडे म्हणता, कितीदा वाचतो.

फाटलेला..., कागद...,
अन त्यावर कधी लिहिलेल्या
अर्धवट कवितेच्याच...?
त्या तुटक ओळी.....

ती ही उतरते... ' कधी कधी '
कवितेमधुन शब्दांमध्ये...
शब्द देखिल, माझेच असतात
पण...?, मनच नसते स्वत:मध्ये...

अशीच साकारतो..!, कविता..?
उसवलेल्या शब्दांमधून...
आता मन देखिल माझेच असते,
अन कविता देखिल..? परकी होते.....