विझली वात

उरला हा दिवस कधी नाही कशात
सरले क्षण असे आतल्या आत
लपवून सारे कसे, जाळू या स्मृतींना
गुदमरून जातो जीव, त्यांच्या धुरात

नव्हते जे माझे, असे काही गमावले
तोरण आठवणींचे दारा, मनाच्या लावले
दूर जाण्याचाही मी केला सण साजरा
बडवून ढोल-नगारे, ह्या माझ्या उरात

दिवसाला आता थांबवणे नाही
पावसाला पुन्हा नाही बोलावत
उडवून चार शब्द, दहाहीं दिशांना
गातो कहाणी मी, विरल्या सूरांत

-
केतन